شهید پرویز باقری
نام پدر: اسماعیل
نام مادر: والیه
تاریخ تولد: 2 تیر 1330
محل تولد: روستای جان جان از توابع شهرستان شیروان و چرداول
تحصیلات: پایان دوره ابتدایی
ارگان اعزام کننده: بسیج
تاریخ شهادت: 7 آذر 1366
محل شهادت: گیلانغرب
نحوه شهادت: اصابت ترکش
مزار : گلزار شهدای زادگاهش
وصیت نامه :
بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَاتَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فِی سبیلِ اللّهِ أَمواتاً بَلْ أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یرزقونَ

کسانی که در راه خدا کشته می­شوند، مرده نپندارید بلکه زنده هستند و نزد خداوند روزی می­خورند .
مادر گرامیم، همسر و فرزندان دلبندم؛ با عرض سلام به پیشگاه امام زمان(عج الله) و رهبر محبوبم امام خمینی و درود بر دیگر مسئولان نظام مقدس اسلامی ایران. اکنون که این نوشته را برای شما می­نگارم در حالی هستم {که} دشمن تا دندان مسلح با چنگال­های آغشته به خون جوانان و عزیزان این مملکت انقلابی و دیار اسلام آماده ضربه زدن بر پیکر انقلاب اسلامی است تا بدینوسیله جیره­ی خود را از اربابان غربی و شرقی خود بگیرد. مادرم خدا می­داند که در دلم جای داری و در حالی که هنوز نتوانسته­ام فرزند لایقی برای تو باشم از هر کاری برای بهبود وضیعت زندگی و رفاهی و آسایش شما کوتاهی نکردم. اکنون با قلبی سرشار از علاقه به تو، خاک پایت را می­بوسم و بر آن پیکر پیرت که برای رشد من و برادرانم بدین صورت درآمده است سلام عرض می­کنم. حال که به فرمان رهبرم آن پدر فرزانه که بهترین فرزند خود را برای اسلام و انقلاب اسلامی تقدیم نمود، به جبهه­های حق علیه باطل آمده­ام(مادرم) خود را به خدای واحد رحمان و منان سپرده­ام و از او می­خواهم تا مرا عفو نموده و پیکر ناقابلم را در  راه خدا و احیای دین اسلام پذیرا باشد تا هم دینم را به رهبر عزیزم، پدر مهربانم، امام خمینی کبیر ادا نمایم و از طرف دیگر قطره­ای باشم از خیل پویندگان راه حقیقت. مادرم، می دانم که فرزندت را دوست داری و داغ پسر از دست دادن بسیار سخت و جگرسوز است اما از تو می خواهم که بر مرگم شیون نکنی زیرا که خون من از خون فرزند حضرت زهرای امام حسین(ع) رنگین­تر نیست و در عوض برای طول عمر همراه با برکت برای امام خمینی دامت افاضه دعا نمائید. همسرم، مادر فرزندانم، شریک زندگیم، آنکه با مشکلاتم ساختی در حالی که بار فقر کمر خانواده­ام را خم کرده بود، حال در جبهه هستم و به فرمان رهبرم آماده­ی دفاع از کیان مقدس جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی هستم، همانند سال­های گذشته دفاع مقدس بعد از جبهه­های ایلام، کردستان، خوزستان و حال گیلانغرب با تمام ایمان قلبی و با علاقه­ای که به شما و فرزندانم دارم و با آن که می­دانم به خصوص دخترانم منتظر آمدنم خواهند بود و با پیاده شدن هر مسافری از ماشین انتظار پدر به سفر رفته­شان را دارند آنها و شما را و خودم را به خدا می­سپارم و از خدا می­خواهم که بعد از گذشت نزدیک به حدود هفت سال حضور در جبهه توفیق شهادت و قربت و نزدیکی جوار رحمتش را به من عطا فرماید تا بدن وسیله با قطرات خون بی­قابلم درخت انقلاب اسلامی را آبیاری نمایم.
همسرم، نکند که بر مرگم شیون و ضجه کنی اگر ناراحت شدی در آن هنگام به حال پریشان حضرت زینب(س) گریه کن که در آن صحرا بهترین گل­های باغ نبوت را در راه خدا هدیه به اسلام نمود. از تو می­خواهم که اگر خواستی بمانی فرزندانم را با دین اسلام و عشق و علاقه به انقلاب اسلامی و رهبری الهی گونه و پیامبروار امام خمینی تربیت کنی.
در پایان دستهایم را به طرف بالا گرفته و با صمیم قلب از خداوند متعال این دعا را تکرار می­کنم و از شما می­خواهم در هر حال آنرا فراموش نکنید.
خدایا، خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.
در پایان از جانبم روی فرزندانم را ببوس و با آنها طوری رفتار کن که احساس یتیمی نکنند. روح اله جان که در هنگام ورود امام به ایران به دنیا آمده­ای امیدوارم که همیشه رهرو روح الله بت شکن باشی.
خداحافظ
پدرتان پرویز باقری