ماجرای شوخی شهیدان: رضا بازی، علی­محمد فیض­الهی و مرتضی ساده­میری

دهم آذرماه 64 بود که فردای آن روز باید برای عملیاتی انهدامی و محدود در محور شورشیرین آماده می­شدیم، به همراه برادران: رضا بازی، علی­محمد فیض­الهی، مرتضی ساده­میری و ایلخان منصوری برای گرفتن عکس دسته جمعی و یادگاری در منطقه­ی بانروشان (قرارگاه امیرالمؤمنین) _که فیلم­ها را بعد از عملیات ظاهر کردیم_ از مقر گردان شهید بهشتی به طرف گردان مهندسی بیرون رفتیم.

مرتضی، آدمی شاد و شوخ طبع بود، او گفت: اگه فردا توی عملیات، برادر محمد شهید بشه؛ ما باید از قبل تمرین داشته باشیم که چجوری جنازش رو حمل کنیم تا تو دست دشمن نمونه!

رضا، علی­محمد و مرتضی، 3 نفری به طرف من حمله­ور شدند، دست و پایم را محکم با چفیه بستند. بعد هم از روی زمین بلندم کردند و روی دوش خود گرفتند. در این حین، برادر ایلخان منصوری، از این صحنه، عکس یادگاری گرفت.

علی­محمد گفت: من خودم جنازه­ی شهید حاج محمد رو کول می­کنم!

گفتم: اول این­که بادمجان بم آفت نداره! دوم این­که شهادت، نصیب هر کسی نمیشه.

چفیه روی پای چپم بست و گفت: این محل اصابت ترکش یا محل عبور تیره! تا برای برگشت و فرار، پایی نداشته باشی!

روز بعد، برای انجام عملیات (شرح این عملیات، در خاطره­ی بعدی ذکر شده است)، به طرف شورشیرین حرکت کردیم. عملیات در دوازدهم آذر، ساعت 01:30، با رمز مقدس “یا الله” شروع شد و با ________________________________________

_{1_ مناطق بیایانی و گرم و خشک.}

موفقیت به اتمام رسید. از ما چند نفر که قبل از عملیات، مجلس شوخی و عکس یادگاری راه انداختیم، کسی شهید یا مجروح نشد و همگی سالم برگشتیم.

من به همان دوستان گفتم: مگه به شما عرض نکردم که بادمجان بم آفت نداره!

رضا گفت: برادر محمد، خودتو ناراحت نکن! وقت زیاده! توی مأموریت­های بعدی، انشاءالله همون پات قطع می­شه.

در نهم مرداد 65، ساعت 11:00، اتفاقاً در یکی از درگیری­هایی که در محور چنگوله_ چغاعسکر، با عراقی­ها داشتیم، از ناحیه­ی پای چپ و همان محلی که بچه­ها به شوخی مشخص کرده بودند، مورد اصابت ترکش خمپاره­ قرار گرفتم و به شدت مجروح شدم. به طوری که مدت 6 ماه، در بیمارستان­های ایلام، تهران و در منزل بستری شدم.

هم اکنون عکس­های یادگاری گرفته شده­ای که در آن، پای چپم با چفیه بسته شده و جای تیر یا ترکشی که در پای چپم مشخص کرده بودند، موجود است. عکس­های آن روز که مزین به تمثال شهیدان: رضا بازی، علی­محمد فیض­الهی، مرتضی ساده­میری و برادر جانباز ایلخان منصوری است و عکس بنده که روی دست آن­هاست، در مرکز حفظ نشرآثار و ارزش­های دفاع مقدس موجود است.