شهید اسماعیل جابری
نام پدر: سبزی
نام مادر: فردوس
تاریخ تولد: سوم مهر 1346
محل تولد: روستای جابرانصار از توابع شهرستان دهلران
تحصیلات: دوم راهنماییی
ارگان اعزام کننده: سپاه
تاریخ شهادت: 30 دی 1365
محل شهادت: روستای قلاویزان
نحوه شهادت: اصابت ترکش
مزار: گلزار شهدای امامزاده سید اکبر شهرستان زادگاهش

وصیت نامه:
بسم الله الرحمن الرحیم
می­خواهم به نام خداوند جهانیان قسمتی از وصیت نامه خودم را در این چند سطر بنویسم:
با سلام و درود بیکران بر یگانه منجی عالم بشریت و نایب بر حقش امام خمینی و تمام ملت شهید پرور ایران و مسلمانان جهان((یا ولی المومنین وی ا غایه آمال العارفین و یا غیاث المستغثین و یا حبیب قلوب الصادقین و یا اله العالمین))
خدایا شاهد باش به عشق تو در مسیر تو حرکت کردم و اینکه پیوستن به تو را انتظار دارم. خدایا این فیض بزرگ شهادت را نصیبم کن. آمین یارب العالمین
خدایا من خواهان شهادتم نه به این معنی که از زندگی خسته شده­ام و یا خواسته باشم که از این دنیا فرار کنم بلکه می­­خواهم گناهانی که انجام داده­ام به وسیله رنج کشیدن در راه تو و ریختن خونم به خاطر تو پاک گردد. می­خواهم شهید شوم تا اگر زنده بودنم، موجب رشد دیگران نشد خونم بتواند این موضوع را جبران کند و درخت انقلاب را آبیاری نماید.
می­خواهم شهید بشوم تا خونم به علی (علیه السلام)  و حسین(علیه السلام) گواهی دهد که رهرو راهشان بوده­ام مادرم در شهادتم گریه نکن همچون زینب(سلام الله علیها) شجاع باش و دیگر مادران شهدا  را نصیحت کن و دلداری بده مادرجان اگر نمی­توانم دوباره شما را ببینم مرا حلال کن و از تو معذرت می­خوام که نتوانستم وظیفه­ام را نسبت به تو انجام دهم و در این لحظات آخر احساس می­کنم که دیگر بین شما و برادران و خواهرانم نخواهم بود و از پدر عزیز و بزرگوارم  می­خواهم که برای اینجانب ناراحت نباشید و پدرجان از شما معذرت می­خواهم که نتوانستم شما را ببینم و از برادران و خواهرانم خواهش دارم که هیچ وقت برای من گریه و ساه نپوشید که راهی که من می­روم راه تمام شهدای صدر اسلام بود و از شماها حلالیت می­طلبم و امیدوارم که مرا حلال کنید و از تمام دوستان و  آشنایان حلالیت می­طلبم و امیدوارم که مرا حلال کنید و من راضی نیستم که کسی برای گریه سیه بپوشید، بجای اینکه برای من سیاه بپوشید و گریه کنید.
باز ای پدر عزیزم  و ای پدری که از جانم بهتر بودی  همیشه شکیبا و صبور باش و خدای بزرگ را شکر کن
ای مادر عزیز و ای آرام بخش وجود ای مهربان و ای کسی که زبان من توان سخن گفتن درباره تو را ندارد و هرچه فکر می­کنم می­بینم سخنی نمی­توانم بگویم که با آن قدردانی از محبت­های بی­دریغ تو بکنم. ای مادر عزیز، ای فرشته خوبی ها، بعد از من چشم­های معصومت را آلوده به اشک مکن چون من گنه کارم و مرا دعا کن که خداوند بزرگ مرا ببخشد. امیدوارم که همیشه در مراسمات و دعاهای کمیل{و} توسل شرکت کنید و به مساجد بروید و حضرت امام و منتظری را دعا کنید و برای رزمندگان دعا کنید.
پشت جبهه را محکم نگهدارید  که مبادا این ضد انقلابیون به این میهن اسلامی ضربه وارد کنند. من این چند خط وصیت را در یکی از سنگرهای جبهه­ی جنوب غرب نوشتم.
امیدوارم که خداوند مرا در آن دنیا ببخشد. در خاتمه، خدایا، تا انقلاب مهدی(عج الله) خمینی را نگه­دار.
آمینخداوندا، تو را به حق محمد(ص) و خاندانش قسمت می­دهیم رزمندگان اسلام را به پیروزی برسان. انشاءالله
دوشنبه – ساعت 8:30 دقیقه
12/7/65